قدیما یه چیز یا خیلی چیز بود که آدما رو با هم نگه می داشت پیش هم و برای هم می موندن حالا محبت، نفرت ، حیا ، جبر جامعه ، غریزه یا هر چیز دیگه ای که شما بگید . اما حالا هیچی نیست انگار که آدمارو پیش هم و برای هم نگه داره ! همه در دورترین فاصله ممکن از هم زندگی می کنن و بلندترین پیوندها بیشتر از چند ثانیه دوام نمیاره ! همه در حال انتخاب کسی هستن که براشون بمونه و دیگران رو دور می کنن اما هیچ کدوم از وسیله هایی که دارن برای نگه داشتن اون کسی که انتخاب کردن به دردشون نمی خوه و چه بسا همون وسیله ها باعث دورتر شدنشون از هم میشه !
کم کم همه به این وضعیت اسف انگیز عادت کردن و وای به حال کسایی مثل من زبون نفهم که بعید می دونم هیچ وقت به همچین بی وفایی های مردن یا تنهایی های با کلاسی عادت کنیم و...