روزگارغریبی است !

       باور نمی کنی ؟ شاید اگه خوب نگاه کنی از غریب هم غریبتر باشه ! فراز و فرود زندگی آدما آنقدر براشون عادی شده که تفاوت ارتفاع بلندی رو با عمق دره تشخیص نمی دن و قبول کنیم که عده خیلی زیادی از اونا هم حق دارن چون اوج بالا رفتنشون با عمق فرود اومدنشون فرق چندانی با هم ندارن و به بیابون صاف نزدیکترن . اگه دقت کنیم دید مردم هم نسبت به هم همینطوره یعنی هرکس زندگی دیگران رو بسیار یکدست و متوازن می بینه اما اگه داخل بعضی زندگیا بشی تازه معلوم میشه چه خبره و حدسیات تا چه حد به واقعیت نزدیکه ! این شعر رو یکی از دوستای من که از قدیم حوصله این جور کارا رو داشته و هنوزم داره مرتکب شده و چون مناسب حرفای من برای شما هم می نویسم . جدا از اشکالات و بدیهاش شعر خوبیه !

دوره ی کوه کن و تیشه و فرهاد گذشت

روزگار طرب و صبحدم و باد گذشت

نقش دل غمکده یوسف و چاه است ولیک

رهگذر گفت شبم بی غم و فریاد گذشت

تا حالا این مطلبو جایی نگفتم ( از ترسم البته ) اما اینجا می گم چون خیالم راحته کسی منو نمی شناسه ! و محکوم به 000 و 000 و 000 و خیلی چیزای دیگه نمی شم اگه تو هم نظرتو بفرستی ؛ هم ممنون میشم ، هم استفاده می کنم :

رابطه زن و مرد رو خدا برای آرامش هردو ، کامل شدن با توجه به هدفی که خدا اونها رو آفریده و در سطح پایین تر برای پاسخ به نیازهای طبیعی اونا قرارداده که اون هم مقدمه ای برای رسیدن به دو هدف اولیه است . چون همه روابطی که در عالم  از طرف خداوند به وجود اومده منظم ، حساب شده و همراه با بازدهی صد درصد کار می کنن پس به راحتی نتیجه می گیریم این سیستم هم همونطور عمل می کنه . اما اولین سوالی که به ذهن می رسه اینه که پس چرا این همه مردم تو این رابطه مشکل دارن یا هرکس یه نظری میده که بالاخره هم مفید و به درد بخور نیست ؟

قبل از اینکه جواب این سوالارو پیدا کنیم یه نگاهی به این شکل بکنید :

جاذبه طبیعی برای تنها نبودن ç محبت و تعلق خاطرç حرکت با هم ç  یکی شدن 

همانطور که می بینید سیر مراحل ایجاد و ماندگاری رابطه بین دختر و پسر به این ترتیب است . می توانید حدس بزنید رابطه جنسی در کدام مرحله این سیستم است ؟

یکی از موارد ظهور مرحله آخر ( یعنی یکی شدن ) رابطه جنسی است یعنی برداشتن آخرین دیوارهای جدایی بین دو انسان !

فکر می کنم حالا پاسخ سوال فوق اندکی روشن شد . اکثر مردم ( بخصوص آقایان ) مستقیم سراغ مرحله آخر می روند و اصلاً بقیه مراحل به مرور زمان از گردونه انجام خارج شده و در برخی موارد هم در مراحل بعدی به آنها توجه می شود . نتیجه آن همین نارضایی و کدورتی است که بر خانواده ها حاکم است و چه زن و چه مرد آن احساس رضایتی که باید داشته باشند ندارند .

توجه کنید که هریک از این کارها مانند آب برای تشنه یا غذا برای گرسنه برای روح و جسم انسان لازم و ضروری هستند و حذف ، تغییر یا تاخیر در آنها نه تنها جبران نمی شود بلکه آثار مخرب آن تا پایان عمر گریبان گیر آدمی خواهد بود .

یک بار دیگر به شکل بالا نگاه کنید

با مقایسه آن و رفتار مردم به چه نتیجه ای می رسید ؟

استادی می گفت : " شرکت در زندگی مشترک به معنی شراکت 50 – 50  نیست ، بلکه به معنای شراکت 100-100 است . یعنی هر طرف ، صد درصد آنچه دارد را با دیگری به اشتراک بگذارد ."